51�Թ�

This rule depends on the following decision: “Quis nominandus sit ad litteram N. si patronus vel titularis jam nominatus sit in illa oratione, aut de eo celebrata sit missa?”

This rule is proved from a decree of 12th December, 1840, No. 4897, No. 2: “Sacerdos celebrans in oratorio publico vel privato quod non habet sanctum patronum vel titularem, an debeat in oratione A cunctis ad litteram N. nominare sanctum patronum vel titularem ecclesiae parochialis intra cujus limites sita sunt oratoria, vel sanctum patronum ecclesiae cui adscriptus est, vel potius omnem ulteriorem nominationem omittere?”

Cf. his striking expression of the same thought in his Commentary, Super Genesim ad Litteram, lib. ii., cap. vii.:

Moses enim ad litteram, sive in sensu litterati loquitur, non de Christo ejusque Evangelio, sed de lege data Judæis, ut patet eum intuenti.