Advertisement
Advertisement
fulmine
[ fuhl-min ]
verb (used with or without object)
Archaic.
fulmined, fulmining.
- to fulminate.
Discover More
51Թ History and Origins
Origin of fulmine1
First recorded in 1580–90, fulmine is from the Latin word ڳܱ
Discover More
Example Sentences
Examples have not been reviewed.
Mors æqua expectat properans te fulmine diro.
From
Such, for instance, are these lines and phrases— Altitonans Volturnus et auster fulmine pollens19.
From
Si non hic natibus procax malignis Foedo fulmine turpis intonasset, Unde insurgeret haec querela vindex, Docto et murmure carminis severi Dulces fortiter aggregaret iras?
From
These are his words; "In Catilianis prodigiis, Pompeiano ex municipio M. Herennius Decurio serena die, fulmine ictus est."
From
Loiolides sanctos efflare volebat ad astra; Astra repercutiunt fulmine Loiolidem.
From
Advertisement
Advertisement
Advertisement
Advertisement
Browse